Peperduur

Achtergrondinformatie

In de Gouden Eeuw ging het goed met de Nederlandse handel en economie. De handelsroute naar Nederlands-Indië was ontdekt en in 1602 werd de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) opgericht.

De VOC was een machtige handelsorganisatie, die met grote schepen naar het verre oosten voer om hier allerlei kruiden, producten en grondstoffen (zoals peper, koffie, thee, porselein) op te halen en mee terug te brengen naar Nederland. Deze producten konden in Europa goed verkocht worden. Met name specerijen waren erg gewild en leverden veel geld op.

De VOC had een monopolie, wat betekende dat ze het enige bedrijf was dat vanuit Nederland mocht handelen met Azië. Namens de Nederlandse Republiek mocht de compagnie zelf veel dingen besluiten. Daarnaast had de VOC een eigen leger en mocht ze van de Republiek oorlogvoeren als ze dat nodig vond.

In verschillende delen in Azië werden er dan ook gebieden veroverd en de de inheemse bevolking werd vaak gedwongen om de oogst te leveren aan de VOC. Als inlanders niet akkoord gingen met de Nederlanders trad de VOC keihard op.

De reis naar Azië duurde lang. De schepen waren zo’n acht maanden onderweg. Veel mensen wilden mee op een VOC-schip, zodat ze dan werk hadden of omdat ze graag op avontuur wilden. De honderden mensen die aan boord zaten, hadden echter een zware tocht voor de boeg. Er heersten veel ziektes, de hygiëne was slecht, en het voedsel was schaars. Veel zeelieden kwamen dan ook om het leven.

Bijna twee eeuwen duurde het bestaan van de VOC. Onder andere door de grote concurrentie met de Engelsen ging het steeds slechter met de VOC. De compagnie werd in 1799 opgeheven.

De getoonde afbeelding is gemaakt door Pieter Wagenaar Jr. (1747-1808). Hij maakte vaak heel gedetailleerde tekeningen over het dagelijks leven en van historische gebeurtenissen. Deze afbeelding is geplaatst in het Vaderlandsch ABC Boek voor de Nederlandsche jeugd, onder de letter ‘I’ van ‘Indië’.